Στα βιβλία της ελληνικής γλώσσας του Λυκείου, γίνεται αναφορά στους
τρόπους πειθούς και στην επιχειρηματολογία.Κάθε έφηβος λοιπόν, με στοιχειώδεις γνώσεις πειστικού λόγου, γνωρίζει ότι η επίκληση στο συναίσθημα, το οποίο ο άνθρωπος αδυνατεί να θέσει σε έλεγχο και κρίση, αποτελεί την φθηνότερη και πιο ανήθικη μορφή επιχειρήματος.
Εν τούτοις, πρόκειται για τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούν ακτιβιστικές οργανώσεις και «αμφιβόλου προελεύσεως» ΜΚΟ υπέρ των δικαιωμάτων των λαθρομεταναστών, αριστεροί σχηματισμοί, αναρχικές ομάδες και φυσικά η κυβέρνηση Σύριζα.
Πρόκειται ακριβώς για συλλογισμούς που δεν θα αναφερθούν στο παρόν άρθρο, το οποίο απευθύνεται στη λογική, μια ικανότητα που ενυπάρχει μόνο σε ελεύθερους και νοήμονες ανθρώπους. Απέναντι λοιπόν στην προπαγανδιστική κατασκευή του κακόμοιρου πλην τίμιου και καλόκαρδου μετανάστη, θα τεθούν γεγονότα και στοιχεία.
Αρχικά, αρκετοί επίσημοι εκπρόσωποι των χωρών καταγωγής των παράνομα εισελθόντων στην χώρα όχι μόνο αναφέρονται στο ποιόν των μεταναστών αλλά επισημαίνουν και την έκπληξή τους σε σχέση με την ανοιχτή αγκαλιά της Ευρώπης σε αυτούς, τη στιγμή που πολλοί εξ’ αυτών είναι επικίνδυνοι για τη σταθερότητα της Ευρώπης και έχουν βεβαρημένο ποινικό μητρώο.
Ενδεικτική η δήλωση του μονίμου αντιπροσώπου του Κονγκό στην Open Networking User Group του ΟΗΕ, Sergei Boret Bokwango:
«Οι Αφρικανοί που βλέπω εγώ στην Ιταλία είναι αποβράσματα και αφρικανικά σκουπίδια. Αναρωτιέμαι γιατί η Ιταλία και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανέχονται τέτοια τέτοιου είδους άτομα στην επικράτειά τους. Έχω ένα πολύ έντονο αίσθημα θυμού και ντροπής απέναντι σε αυτούς τους Αφρικανούς λαθρομετανάστες που είναι σαν αρουραίοι που θέλουν να κατακυριεύσουν τις χώρες της Ευρώπης.»
Ανάλογες οι δηλώσεις και της πρωθυπουργού του Μπαγκλαντές, Σεϊχ Χασίνα, η οποία χαρακτηρίζει «ψυχασθενείς» όσους μεταναστεύουν από αυτή τη χώρα, εφόσον «Υπάρχουν αρκετές δουλειές για αυτούς και όμως φεύγουν από τη χώρα κατ’ αυτόν τον καταστροφικό τρόπο», ενώ συμπληρώνει πως «εκτός από τους διακινητές, θα πρέπει να τιμωρηθούν και αυτοί που φεύγουν παράνομα από τη χώρα, καθώς αμαυρώνουν την εικόνα του Μπαγκλαντές σε διεθνές επίπεδο».
Όσον αφορά δε την επικινδυνότητα των παράνομα εισελθόντων στη χώρα, ο Άγγλος Πρέσβης στην Ελλάδα ήταν διαφωτιστικός: «οργανωμένα εγκληματικά κυκλώματα δεν διακινούν μόνον μετανάστες, αλλά και άτομα που μπορεί να εξελιχθούν σε τρομοκράτες.»
Πράγματι, εξετάζοντας κανείς τους λόγους που οι λαθρομετανάστες αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους φθάνει στο ζήτημα πως δεν είναι ούτε η φτώχεια, εφόσον οι ίδιοι παραδέχονται ότι πληρώνουν αστρονομικά ποσά σε διακινητές, ούτε και η καταπίεση των ατομικών τους ελευθεριών από τη δομή των κοινωνιών τους, εφόσον η συμπεριφορά τους συμφωνεί απόλυτα με το αξιακό σύστημα της χώρας καταγωγής τους (υποβιβασμός της γυναίκας, απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, θρησκευτικός φανατισμός, σκοταδισμός κλπ).
Ωστόσο, το ποιόν της συντριπτικής πλειοψηφίας των λαθρομεταναστών επαληθεύεται και από αναρίθμητα γεγονότα εντός της ελληνικής επικράτειας, τα οποία μόνον η Χρυσή Αυγή γνωστοποίησε και έθεσε στη Βουλή, με την κυβέρνηση να αδυνατεί να δώσει μια αξιοπρεπή απόκριση. Σε αντίθεση με τις προβλέψεις της κ. Χριστοδουλοπούλου ότι «το πολύ να φτάσουν 100.000 στο 2015», σύμφωνα με στοιχεία του Λιμενικού Σώματος 2,5 εκατ. λαθρομετανάστες περιμένουν στα παράλια της Τουρκίας για να περάσουν στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ έχει παρατηρηθεί αύξηση της εισόδου κατά 500%.
Άλλωστε ήδη στα αστυνομικά τμήματα η κατάσταση είναι δραματική, ενώ όσον αφορά τα νησιά, πολλά εκ των οποίων αποτελούν κοσμήματα λόγω του πολιτιστικού και φυσικού τους πλούτου, οι συνθήκες είναι τριτοκοσμικές, με τους κατοίκους να φοβούνται τόσο για την έκρηξη της παραβατικότητας όσο και για τη μετάδοση ασθενειών.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της σύλληψης ενός 28χρονου Σύρου υπηκόου στον Έβρο, για τον οποίο αμφιβάλλουμε αν αποτελεί ακόμα έναν πολύπαθο πρόσφυγα, αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι βρέθηκαν χιλιάδες σφαίρες στρατιωτικού διαμετρήματος στο αυτοκίνητό του, καθώς και αυστριακές πινακίδες κυκλοφορίας και μια πλαστή βρετανική άδεια οδήγησης. Για αυτό αλλά και για άλλα ζητήματα συνδεόμενα με τη λαθρομετανάστευση έχει υποβάλλει ερωτήσεις η Χρυσή Αυγή στη Βουλή.
Φυσικά, το αρμόδιο υπουργείο, πέρα από το να δικαιολογείται για την ανώριμη και ελαφρώς παιδαριώδη στάση της κ. Χριστοδουλοπούλου να μην απαντάει σε ερωτήσεις που προφανώς άπτονται των αρμοδιοτήτων της, επισημαίνει σε κάθε περίπτωση ότι όσον αφορά τη φροντίδα και τη στέγαση των «παράτυπων μεταναστών» θα γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να εκταμιευθούν τα κονδύλια από τα αντίστοιχα όργανα της Ε.Ε.
Όπως παραινεί σε εκπομπές η ώριμη και αξιοσέβαστη υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής «Δεν υπάρχουν πλέον μετανάστες. Όλοι όσοι εισέρχονται στη χώρα μας είναι πρόσφυγες… Όταν λέμε από το πρωί "λαθρομετανάστες", όταν λένε οι δήμοι έχουμε πρόβλημα, τι νομίζετε ότι ακούει η ΕΕ;» Με απλά λόγια οι λαθρομετανάστες είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι για τον Σύριζα, αφού συνεπάγονται οικονομικό όφελος.
Πέραν ωστόσο των κονδυλίων, είναι πραγματικά άξια απορίας η επίσημη στάση της χώρας, αλλά και γενικότερα της Ευρώπης απέναντι σε αυτό το πρόβλημα. Τραγικά ειρωνικό επίσης το γεγονός ότι κράτη όπως οι ΗΠΑ στηλιτεύουν τη στάση των Ευρωπαίων πολιτών απέναντι στον πόνο των λαθρομεταναστών, όταν οι μεταναστευτικές πολιτικές που αυτά τα κράτη ασκούν είναι πολύ πιο αυστηρές και σκληρές.
Όταν οι λαοί της Ευρώπης μαστίζονται από τη φτώχεια, την ανεργία, την κατάθλιψη και την κρίση αξιών, μόνο παράδοξη και πραγματικά απάνθρωπη χαρακτηρίζεται η τακτική να προσφέρονται διευκολύνσεις και προνόμια σε όσους με θράσος καταπατούν την εδαφική ακεραιότητα των εθνών-κρατών της Ευρώπης. Ίσως πέρα από τα ιδεολογικά και πολιτικά αίτια αυτής της τακτικής, να κρύβονται και ψυχολογικοί παράγοντες, καθώς αρκετοί ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι πολλοί άνθρωποι νιώθουν ανώτεροι με πράξεις ελεημοσύνης και συμπόνιας, ώστε να συνειδητοποιήσουν την αντίθεση της δικής τους ευτυχίας και να σταματήσουν για λίγο την πλήξη τους.
Δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις αυτή η ανοχή, όχι μόνο πολιτικών ομάδων, αλλά και ΜΜΕ και λοιπών θεσμών, φτάνει στα όρια της υπερβολής, με ακραίο παράδειγμα δημοσιογράφο που σε άρθρο του χαρακτηρίζει τον ειδεχθή εγκληματία της Πάρου ως περίπτωση ανθρώπινου ερειπίου που δέχτηκε τεράστιο πολιτισμικό σοκ, λόγω της γεωγραφικής μετακίνησής του.
Όταν λοιπόν όσοι επιθυμούν να δουν αυτό το Έθνος να χάνεται, δημογραφικά, πνευματικά και ηθικά, είτε εκμεταλλεύονται τα εγγενή συναισθήματα ανθρωπιάς των πολιτών ώστε να χαράξουν στο συλλογικό ασυνείδητο το προφίλ του αδικημένου μετανάστη, είτε πολύ απλά δεν αναφέρονται καθόλου σε αυτό το πρόβλημα, τονίζοντας ότι τα οικονομικά ζητήματα είναι πρωταρχικής σημασίας.
