To γερμανικό περιοδικό από τότε περιέγραφε με ντοκουμέντα μία την Ελλάδα ως μία χώρα όπου Αλβανοί αντάρτες κυκλοφορούν ελεύθερα προετοιμάζοντας ένοπλη εξέγερση στη βόρεια Ελλάδα.
Και όλα αυτά σε ένα δημοσίευμα στις 10 Νοεμβρίου του 2003. Τότε που κανείς δεν έδινε σημασία στις προειδοποιήσεις κάποιων τότε που όλοι στη χώρα της μόνιμης αφασίας ζούσαν μέσα στη ζάλη της ευδαιμονίας.
Το πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστεί μία τέτοια κατάσταση το καταδεικνύει ο αγώνας ολόκληρης της κρατικής μηχανής να συλλάβει τους Αλβανούς συμμορίτες που έχουν αιματοκυλίσει από την ημέρα που δραπέτευσαν από τις φυλακές των Τρικώλν την Ελλάδα και, δυστυχώς για εμάς, παραδίδουν μαθήματα ανταρτοπολέμου κιαι επιβίωσης σε εχθρικό περιβάλλον..
Ας δούμε το άρθρο και θα καταλάβουμε πολλά. Μην ξεχνάμε ότι τα γεγονότα του 1999 στο Κοσυφοπέδιο ήταν πολύ πρόσφατα, οι ΗΠΑ υπέθαλπτάν τον αλβανικό εθνικισμό, και οι συγκρούσεις στα Σκόπια με την συμφωνία της Οχρίδας πολύ πρόσφατα.
"Ένοπλοι Αλβανοί στη βόρεια Ελλάδα προετοιμάζονται για ένοπλο αγώνα. Ο στόχος τους; Η δημιουργία μιας μεγάλης Αλβανίας.
Ο Ahmet φοβάται. Κάθε φορά που βρίσκεται στο αυτοκίνητό του κοιτά συνέχεια από το καθρέπτη του πίσω. Νιώθει ότι παρακολουθείται. Μερικές εβδομάδες πριν ένας συγγενής του είχε ένα ατύχημα. Ο ίδιος δεν πιστεύει ότι ήταν ατύχημα ούτε και σύμπτωση.
Η ανησυχία του 27χρου Ahmer που ζει στη Θεσσαλονίκη με την ιδιότητα του φοιτητή σπουδάζοντας διοίκηση επιχειρήσεων δεν είναι αδικαιολόγητη καθώς η ασχολία του αυτή συνοδεύεται από μια άλλη: Μια που οι Έλληνες την αποκαλούν «τρομοκρατία».
Ο κατά συνθήκη φοιτητής, που έχει πολεμήσει στο Κόσσοβο με τον απελευθερωτικό στρατό του Κοσσόβου KLA (Kosovo Liberation Army) εναντίον των Σέρβων όπως και στα βουνά της «Μακεδονίας» κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων είναι μέλος μιας αλβανικής οργάνωσης η οποία έχει εξαπλώσει το δίκτυό της σε όλη τη βόρεια Ελλάδα.
Οι στόχοι της οργάνωσης η δημιουργία ενός ένοπλου δικτύου αντίστασης στη βόρεια Ελλάδα, μέχρι την άνοιξη του 2004 πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες. Τότε εξηγεί ο Ahmer κάθε αλβανός σε κάθε χωριό στην Ελλάδα θα μπορεί να έτοιμος μέσα σε λίγα λεπτά να είναι έτοιμος για μάχη.
Το ότι ηγετικά στελέχη αλβανών έχουν στο στόχο τους την Ελλάδα δεν είναι πια μυστικό. Ελληνικά ΜΜΕ προειδοποιούν για τον κίνδυνο εξέγερσης «Εάν το Κόσσοβο γίνει ανεξάρτητο τότε θα έχουμε στην περιοχή σίγουρα ένα πόλεμο» προβλέπει ο μετριοπαθής πρώην πρόεδρος της «Μακεδονίας» Kiro Gligorov.
Το νέο βασίλειο της Σκιπετάρ (Skipetars - Αλβανία ) έτσι αυτοαποκαλούνται οι Αλβανοί δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1878 από την «Λίγκα του Prizren» και ως στόχο είχε την ένωση όλων αλβανικών εδαφών σε ένα έθνος που υπήρχαν κάτω από την ηγεμονία της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Παρόλα αυτά το συνέδριο του Βερολίνου αγνόησε αυτό το αίτημά τους.
Μετά τους βαλκανικούς πολέμους του 1912-13 μεγάλα τμήματα του βασιλείου αυτού διανεμήθηκαν ανάμεσα στην Σερβία, την Ελλάδα και την Βουλγαρία.
Η αλβανική μειονότητα η οποία σήμερα ζει στην Ελλάδα ιδιαίτερα κοντά στα σύνορα με τη σημερινή Αλβανία εκτιμάται στις 500.000 περίπου. Είναι πιθανότατα περισσότεροι καθώς λαρθομετανάστες από την Αλβανία μπαίνουν παράνομα από τα σύνορα που «μπάζουν» σχεδόν ανενόχλητοι και εγκαθίσταται στην Ελλάδα.
Μερικές φορές το χρόνο οι ελληνικές αρχές τους στέλνουν πίσω στη χώρα τους. Μερικές εβδομάδες όμως αργότερα όπως και λέι και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου «είναι όλοι πίσω».
Στο μεταξύ όμως δεν έρχονται μόνο για εργασίες για τα πορτοκάλια ή το λάδι. Κάθε αλβανός ο οποίος συμμετέχει ενεργά για 6 μήνες περίπου στη δημιουργία του ένοπλου δικτύου αντίστασης στην ελληνική Ήπειρο λέει ο Ιλίρ, ο οποίος έρχεται από το Τέτοβο, λαμβάνει από αλβανικά κόμματα το ποσό των 15.000 ευρώ. Μάλιστα εποχικοί εργάτες ενθαρρύνονται για να γίνουν νόμιμοι και να εγκατασταθούν σε χωριά.
Δεν είναι όμως όλοι οι Αλβανοί οι οποίοι ενθουσιάζονται με την ιδεολογία ενός καινούργιου έθνους. Από τον κύριο δρόμο προς την Έδεσσα, ένας άλλος δρόμος οδηγεί προς το χωριό Φλαμουριά, ένα από τα πολλά αλβανικά χωριά τοποθετημένο σε ένα πλάτωμα των βορείων αντερισμάτων του Κεντρικού Βερμίου σφύζει από οικονομική ανάπτυξη. Περιποιημένοι κήποι, βίλες, φοίνικες και οι ξένοι δεν είναι καλοδεχούμενοι εδώ.
Οι κάτοικοι φοβούνται να έρχονται σε επαφή με ξένους, μήπως και αυτό παρερμηνευθεί από τις ελληνικές αρχές.
«Δεν επιχειρούμε ούτε καν να μιλήσουμε αλβανικά στα δικά τους σπίτια» λέει ένας ηλικιωμένος ο οποίος πουλά μήλα στο δρόμο προς το χωριό. «Οι Έλληνες μας έχουν αφομοιώσει. Δεν υπάρχουν αλβανικά σχολεία, ούτε πολιτιστικά ιδρύματα. «Αλλά μια εξέγερση»; Ο ίδιος ζυγίζει τη σκέψη του: «Τότε θα χάσουμε τα πάντα εδώ και είμαστε κυνηγημένοι». Αυτή είναι μια μάχη «Δαυίδ εναντίον Γολιάθ».
Ο Ιλίρ ο όποιος είναι υπεύθυνος για το δίκτυο προμήθειας όπλων μελλοντικά στους αντάρτες περιμένει το πέσει το σκοτάδι. Τότε ένα φορτηγό που φτάνει από την πόλη της «Μακεδονίας» Debar με κρυμμένα όπλα. Στη συνέχεια αυτά εκοφρτώνονται και με άλλα μέσα μέχρι και με γαϊδούρια θα τοποθετηθούν σε κρύπτες κάπου εκεί ανάμεσα στα βουνά.
Οι προμηθευτές των όπλων είπαν στους πέντε αλβανούς στο φορτηγό με πλαστά διαβατήρια να προσέξουν το φορτίο. Η συμφωνία για τη μεταφορά των όπλων έγινε με την αλβανική διασπορά στην Κροατία και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Opatija. Η συμφωνία περιλαμβάνει 2000 καλάσνικοφ, αρκετές ρουκέτες, 800 τουφέκια και χειροβομβίδες, 12 χειροβομβίδες και πολλά αλεξίσφαιρα γιλέκα.
Κινητήριος μηχανή της μεγάλης Αλβανίας σχέδιο το οποίο εκπονήθηκε το 1995 σε μυστική σύσκεψη του KLA είναι τώρα η οργάνωση του Αλβανικού Εθνικού Στρατού ANA (Albanian National Army)
Ο πολιτικός ηγέτης της οργάνωσης που εμφανίζεται στο διαδίκτυο πίσω από το ψευδώνυμο "Alban Vjosa" είναι ο 52χρονος δικηγόρος Idajet Beqiri ιδρυτής του κόμματος Εθνικής Ενότητας της Αλβανίας και πολύ καλός φίλος του πρωθυπουργού της Αλβανίας Fatos Nano.
Πρόσφατα η αλβανική κυβέρνηση ξεκίνησε να αναζητά τον "Alban Vjosa" μέσω της Itnerpol και αυτό μπορεί να έχει βάλει φρένο στα σχέδια του μελλοντικού μεσία της ένωσης του αλβανικού έθνους, αλλά ο ΑΝΑ έχει ήδη πραγματοποιήσει 33 επιθέσεις.
Με τον μίνi στρατό που διαθέτει ο Begiri θέλει να δημιουργήσει ένα σώμα ανάλογο του πρώην KLA θέλοντας η διεθνής κοινότητα να αποδεχθεί τον ANA ως επίσημο διαπραγματευτή. Αν αυτό δεν γίνει δυνατό τότε και θέλει να βάλει τον ανταρτοπόλεμο σε κίνηση.
Δεν είναι όμως τα μόνο τα αυτά τα παραληρήματα του διαδικτυακού αυτού «Ναπολέοντα». Πολιτικοί από την «Μακεδονία» έχουν προειδοποιήσει για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης που θέτει ο ΑΝΑ στη χώρα τους και η δημιουργία μιας «βλακανικής Χαμάς». Ο υπουργός άμυνας της «Μακεδονίας» Vlado Buckovski βλέπει τον Beqiri ως κίνδυνο για την ειρήνη στην περιοχή.
Αλλά δεν είναι μόνο τα Σκόπια που ανησυχούν. Η Αθήνα ανησυχεί επίσης. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας επίσκεψής του στα Σκόπια ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου (George Papandreou) είχε εκφράσει τους φόβους του για μια ένοπλη εξέγερση στην Ελλάδα όπως ανάφερε σχετικά ο Gligorov (…)
Οι Αλβανοί όμως είναι αισιόδοξοι. Ένας από τους πλέουν υποσχόμενους για τα συμφέροντά τους υποψήφιος πρόεδρος ο πρώην στρατηγός Wesley Clark επισκέφτηκε πρόσφατα το Κόσσοβο, υποσχέθηκε στην αλβανική ηγεσία να τους βοηθήσει και αυτοί ως αντάλλαγμα να τους παρέχουν την υποστήριξή τους στην εκλογή του.
Και η αμερικανική βοήθεια είναι ήδη σε εξέλιξη: Σύμφωνα με πληροφορίες στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Νάπολη αλβανοί αντάρτες παρέλαβαν το 2001 εννέα κοντέινερ με συστήματα επικοινωνιών. Έτσι οι αντάρτες στο Κόσσοβο, την Αλβανία και την «Μακεδονία» μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς οι «μακεδονικές» υπηρεσίες πληροφοριών να τους αντιλαμβάνονται.
Μερικά από αυτά τα κοντέινερ βρίσκονται ακόμη στη «Μακεδονία» ενώ χρησιμοποιούνται για επικοινωνία με πατριώτες στη βόρεια Ελλάδα.
Η βοήθεια της Ουάσιγκτον γίνεται μέσω της ιδιωτικής εταιρείας MPRI (Military Professional Resources Inc.).
Χιλιάδες πρώην απόστρατοι από όλο τον κόσμο προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον MPRI εκπαιδεύοντας ένοπλες ομάδες προσφέροντας όπλα και συστήματα επικοινωνίας.
Εκπαιδευτές από την MPRI και μετά τη συμφωνία του Dayton στάλθηκαν στην Βοσνία για να εκπαιδεύσουν τον βοσνιακό Στρατό αλλά όχι μόνο. Περί τους 300 πιο έμπειρους πολεμιστές του Alija Izetbegovic στάθηκαν για στρατιωτική εκπαίδευση την Τουρκία και 150 από αυτούς από το 2001 δραστηριοποιούνται στη «Μακεδονία».
Παρόλα αυτά μια πιθανή αλβανική εισβολή ανταρτών στη βόρεια Ελλάδα μπορεί να δημιουργήσει διπλωματική πίεση για την Ουάσιγκτον. Έτσι ο ΑΝΑ «ενθαρύνεται» από τις ΗΠΑ να βρει διπλωματική συμφωνία με την Αθήνα.
Η Αθήνα έπειτα θα επιτρέψει , όπως αναφέρει ο Begiri την επανεγκατάσταση των 200.000 αλβανών οι οποίοι εκδιώχθηκαν από την Ήπειρο στο Β΄ΠΠ.
Αν όμως δεν γίνει κάτι τέτοιο τότε όλα αυτά θα επιδιωχθούν με και με ενέργειες προβοκάτσιας και τα καλάσνικοφ και οι χειροβομβίδες θα είναι η χρυσή εφεδρεία. Αλλά όπως λέει ο begiri χαμογελώντας «Το επιδόρπιο έρχεται αφού έχεις φάει πρώτα καλά».
Τι σταμάτησε το αντάρτικο και την πορεία των γεγονότων; Το ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική μετά το 2001 είχε αρχίσει να αλλάζει προσανατολισμό και αυτή η αλλαγή ολοκληρώθηκε το 2003 με την εισβολή στο Ιράκ. Αν δε μεσολαβούσαν αυτά τα γεγονότα, τώρα θα μιλούσαμε για μια Ελλάδα διαφορετική...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
